Na ons bezoek aan Royal Blue doorgereden naar de SS Rotterdam. Het Rotterdamse vlaggen schip van de Holland Amerika lijn waar zo veel over te doen is geweest de afgelopen tijd. Mega investering, asbest, verbouw problemen en niet te exploiteren volgens velen. In 30 jaar moet de investering er uit zijn. Yeah right! Hier loop ik iets te lang voor rond in deze wereld om dat te geloven. Dat betekent dat er heel wat bezoekjes moeten gebracht worden aan het Rotterdamse Katendrecht dat niet zo eenvoudig is te bereiken. De gemiddelde besteding moet dan ook nog eens boven gemiddeld zijn. Denk dat Rotterdam indien ze het schip willen behouden het verlies zal moeten accepteren.
Dat neemt niet weg dat aangekomen op bestemming het op locatie goed is geregeld. Er is parkeerruimte genoeg en aan boord aangekomen worden we meteen omarmd door een enthousiaste man uitgedost in kapiteinspak. We voelen ons welkom en zin om af te meren en op reis te gaan. Eerst ff een kaartje kopen. Er zijn meerdere smaken. Bovendekse route, machine kamers of de hele tour. 16 euro pp voor de hele tour vond ik wat duur dus besloten alleen de bovendekse tour te doen van € 12,50 pp. We worden verwezen naar de plek waar we de audioset kunnen halen voor de tourbegeleiding. Audioset? Als ik ergens een hekel aan heb is het dat. Ik vind het niet van deze tijd en vooral kinderen zijn na 10 minuten afgeleid en hangen de koptelefoon bij de ouders om de nek. Anyway, deze set zag er iets moderner uit en moet je als een soort mobiele telefoon bij je oor houden om het verhaal te horen. We lopen van ankerpunt naar ankerpunt en krijgen de verhalen over historie te horen. Het pakt me niet. Wat me wel boeit is het schip zelf. Je proeft de geschiedenis. Wat goed is gedaan is dat je ‘bijna’ overal mag komen. Overal staan overigens ook 50+ ers die volgens mij allemaal wel een ervaring met dit schip hebben uit de glorie tijd. Het enthousiasme straalt er vanaf en ze zijn bereidt te vertellen. Ben trouwens benieuwd hoe en of ze over 5 jaar nog zo staan.., laat staan 30. Nou ja laat maar. Het is voor nu heel leuk. Het lopen door de vertrekken als stuurhut, kapiteinshut is echt heel bijzonder. Je waant je terug in die tijd. Heel af en toe luister ik nog na een verhaaltje vooral omdat Judith mij aanspoort. We staan langs een reling buiten en luisteren over een verhaal over hoe kinderen konden spelen in een kinder speel ruimte. Luisteren naar kindergeluiden en een mevrouw die vertelt over haar ervaringen. Dit vind ik dus een teleurstelling en een heel goed voorbeeld van ‘klassieke storytelling’ en plaats van mensen onderdeel maken van de beleving. Had dan een kamer ingericht waar we dat kunnen proeven en vertel daarbij als je dat zo graag wilt het verhaal. Ik denk dat je met een kamer zonder een heel verhaal er bij meer had bereikt.
Ondanks de goede sfeer en leuke mensen missen we toch wat. Het theater en mooie zalen mogen we niet in en we komen ook niet in de hutten voor de gasten om een idee te krijgen hoe mensen sliepen in de verschillende rangen. Het gevoel dat we in het begin kregen bij de ontvangst wordt niet verder op ingespeeld. Dit vonden we jammer. Wat wel blijft hangen is de ambiance en allure van het schip. Een prachtig stukje Nederlandse geschiedenis. Of het voldoende biedt om mensen naar Katendrecht te trekken dat zal de tijd ons leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten